حداقل سکه برای مهریه

قانون ایران هیچ حداقل عددی را برای مهریه اجباری نکرده است و میزان آن کاملاً توافقی است. مهریه در عقد نکاح، تعهدی قانونی از سوی مرد به زن محسوب می شود که به محض جاری شدن صیغه عقد، زن مالک آن می گردد و می تواند در هر زمان آن را مطالبه کند. این حق، پشتوانه ای برای زن در طول زندگی مشترک و پس از آن است و درک صحیح آن برای تمامی زوجین و خانواده ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

ابهامات پیرامون مفهوم حداقل سکه برای مهریه و قوانین مربوط به آن، از دغدغه های اصلی بسیاری از افراد جامعه است. به همین دلیل، در این مقاله به بررسی دقیق مبانی قانونی مهریه در ایران، محدودیت های اجرایی موجود، وضعیت طرح های پیشنهادی مانند قانون مهریه ۱۴ سکه و نیز راهکارهای حقوقی مطالبه یا دفاع در پرونده های مهریه می پردازیم. هدف این است که با ارائه اطلاعات مستند و قابل فهم، به شفاف سازی این موضوع پیچیده کمک کرده و زمینه تصمیم گیری آگاهانه را فراهم آوریم.

مبانی مهریه در قانون مدنی ایران

مهریه یکی از مهم ترین حقوق مالی زن در عقد نکاح است که قانون مدنی ایران به تفصیل به آن پرداخته است. این تعهد مالی نه تنها جنبه اقتصادی دارد، بلکه نمادی از احترام و تضمینی برای حقوق زن در چارچوب خانواده محسوب می شود. آگاهی از جزئیات این مبانی، برای هر دو طرف عقد ضروری است.

مهریه چیست و از چه زمانی به زن تعلق می گیرد؟

مهریه، مالی است که مرد در هنگام عقد ازدواج، به زن خود می پردازد یا تعهد به پرداخت آن می کند. بر اساس ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض جاری شدن صیغه عقد، زن مالک مهریه می شود و می تواند هرگونه تصرفی که بخواهد در آن انجام دهد. این بدان معناست که حتی پیش از آغاز زندگی مشترک و دخول، زن حق مطالبه کامل مهریه را دارد. این مالکیت، نشان دهنده استقلال مالی زن و تضمین حقوق اوست.

مهریه می تواند انواع مختلفی از اموال باشد؛ از سکه طلا که رایج ترین نوع مهریه است تا وجه نقد، املاک، خودرو، منافع ملک (مانند اجاره بها) و حتی آموزش یک مهارت یا حفظ قرآن. مهم این است که مال تعیین شده دارای ارزش مالی، معلوم، معین، قابل تملک و قابل تسلیم باشد تا بتواند به عنوان مهریه قرار گیرد.

انواع مهریه از منظر قانون

قانون مدنی ایران، سه نوع اصلی مهریه را تعریف می کند که هر کدام شرایط و احکام حقوقی خاص خود را دارند:

• مهرالمسمی: این رایج ترین نوع مهریه است و به مالی گفته می شود که در زمان عقد ازدواج، با توافق و تراضی زوجین، میزان و نوع آن به صراحت مشخص و در سند ازدواج ثبت می شود. مهرالمسمی باید مالی معین و معلوم باشد و در صورت ذکر نشدن، عقد باطل نمی شود، اما زن مستحق مهرالمثل خواهد بود. تعیین مهرالمسمی، نشان دهنده توافق قبلی زوجین بر سر این حق مالی است.
• مهرالمثل: در صورتی که در عقد دائم، مهریه تعیین نشده باشد یا مهریه تعیین شده به دلایلی صحیح نباشد و زن و مرد با یکدیگر نزدیکی کرده باشند، زن مستحق مهرالمثل است. مهرالمثل بر اساس وضعیت اجتماعی، خانوادگی، تحصیلات و شأن زن در زمان ازدواج و عرف آن منطقه توسط کارشناس و دادگاه تعیین می شود. این نوع مهریه، تضمینی است برای حقوق زن در مواقعی که مهرالمسمی وجود ندارد یا باطل است.
• مهرالمتعه: این نوع مهریه در عقد موقت (صیغه) مطرح می شود و زمانی به کار می رود که در عقد موقت، مهریه تعیین نشده باشد و پیش از نزدیکی، زوجین از یکدیگر جدا شوند. در این حالت، مرد باید با توجه به وضعیت مالی خود، مبلغی را به عنوان مهرالمتعه به زن بپردازد. این مبلغ، با مهرالمثل که بر اساس شأن زن است، تفاوت دارد و به وضعیت مالی مرد بستگی دارد.

تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه

نحوه مطالبه و پرداخت مهریه، به قید عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن آن بستگی دارد. این دو عبارت، تعهدات متفاوتی را برای مرد ایجاد می کنند:

ویژگی	مهریه عندالمطالبه	مهریه عندالاستطاعه
تعریف	مهریه ای که زن در هر زمان می تواند آن را از مرد مطالبه کند و مرد موظف به پرداخت فوری آن است.	مهریه ای که زن تنها زمانی می تواند آن را مطالبه کند که مرد توانایی مالی برای پرداخت آن را داشته باشد.
تعهد مرد	مرد بلافاصله پس از مطالبه، باید مهریه را بپردازد، مگر اینکه اعسار خود را ثابت کند.	بار اثبات توانایی مالی مرد بر عهده زن است؛ یعنی زن باید ثابت کند که مرد تمکن مالی دارد.
اجرای قانونی	امکان توقیف اموال و حکم جلب مرد (تا سقف ۱۱۰ سکه) در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار.	امکان توقیف اموال تنها در صورت اثبات توانایی مالی مرد و عدم امکان حکم جلب.
فشار بر زوج	فشار بیشتری بر زوج وارد می کند، زیرا مطالبه آن منوط به هیچ شرطی نیست.	فشار کمتری بر زوج وارد می کند، زیرا پرداخت آن مشروط به توانایی مالی است.

تفاوت اصلی در این است که در مهریه عندالمطالبه، اصل بر توانایی پرداخت مرد است و او باید عدم توانایی (اعسار) خود را ثابت کند تا بتواند مهریه را تقسیط کند. اما در مهریه عندالاستطاعه، اصل بر عدم توانایی است و زن باید توانایی مالی مرد را به دادگاه اثبات کند تا بتواند مهریه را مطالبه کند. این تفاوت، نقش مهمی در فرایند حقوقی مطالبه مهریه ایفا می کند.

حداقل و حداکثر سکه مهریه در عمل و قانون

یکی از پرسش های کلیدی در زمینه مهریه، موضوع حداقل و حداکثر سکه است که ابهامات زیادی را در جامعه ایجاد کرده است. در این بخش، به بررسی این موضوع از منظر قانون و واقعیت های اجرایی می پردازیم.

آیا قانون، حداقل سکه ای را برای مهریه تعیین کرده است؟

پاسخ صریح به این پرسش خیر است. قانون مدنی ایران هیچ حداقل سکه برای مهریه را تعیین نکرده و میزان مهریه کاملاً به توافق زوجین بستگی دارد. زوجین می توانند حتی مهریه را به اشکال دیگری غیر از سکه (مانند وجه نقد، ملک، آموزش، یا حتی یک جلد کلام الله مجید) تعیین کنند. آنچه اهمیت دارد، توافق طرفین و ثبت آن در سند ازدواج است. بنابراین، اینکه گفته شود قانون عددی را به عنوان حداقل مهریه اجباری کرده است، صحیح نیست.

محدودیت ۱۱۰ سکه مهریه: قانون جاری و برداشت های رایج

محدودیت ۱۱۰ سکه مهریه که در ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ به آن اشاره شده، یکی از مهم ترین نکات در مورد اجرای مهریه است. این ماده می گوید:

چنانچه مهریه، بیش از ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، فقط تا ۱۱۰ سکه آن مشمول اعمال ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی است و نسبت به مازاد، صرفاً از طریق توقیف اموال مرد اقدام می شود.

این قانون به معنای آن نیست که مهریه زن بیش از ۱۱۰ سکه، از بین می رود یا قابل مطالبه نیست. بلکه صرفاً محدودیتی در شیوه اجرای مهریه و اعمال مجازات حبس برای مرد ایجاد می کند. در واقع:

• تا سقف ۱۱۰ سکه: در صورتی که مرد توانایی پرداخت این مقدار را نداشته باشد و اعسار خود را ثابت نکند، امکان اعمال مجازات حبس (جلب) برای او وجود دارد. (البته رویه قضایی جدید، در بسیاری از موارد حتی برای این سقف نیز حکم جلب صادر نمی کند و به تقسیط اکتفا می کند تا حبس زدایی شود).
• مازاد بر ۱۱۰ سکه: مهریه بیش از ۱۱۰ سکه نیز کاملاً قابل مطالبه است، اما مرد به دلیل عدم پرداخت این مازاد، بازداشت یا زندانی نخواهد شد. زن می تواند برای مطالبه این بخش از مهریه، تنها از طریق توقیف اموال و دارایی های مرد اقدام کند. در این شرایط، زن باید توانایی مالی مرد را برای پرداخت مازاد بر ۱۱۰ سکه به دادگاه اثبات کند.

بنابراین، مهریه به هر میزان که باشد، یک دین و تعهد قانونی است و مرد موظف به پرداخت تمام آن است. تفاوت در ۱۱۰ سکه، تنها در ابزار قانونی برای وادار کردن مرد به پرداخت (حبس یا توقیف اموال) خلاصه می شود.

بررسی طرح قانون جدید مهریه ۱۴ سکه: شایعات، واقعیت و وضعیت فعلی

طرح قانون جدید مهریه ۱۴ سکه سال هاست که در محافل حقوقی و اجتماعی مطرح می شود و شایعات زیادی پیرامون تصویب آن وجود دارد. این طرح با اهدافی همچون کاهش آمار طلاق، تحکیم بنیان خانواده، و منطقی کردن مهریه در شرایط اقتصادی کنونی مطرح شده است.

وضعیت کنونی طرح: باید به صراحت گفت که تا این لحظه (زمان نگارش این مقاله)، طرح قانون جدید مهریه ۱۴ سکه به تصویب نهایی نرسیده و به قانون تبدیل نشده است. این طرح در کمیسیون های مجلس شورای اسلامی مطرح شده و در حال بررسی است، اما هنوز مراحل قانونی لازم برای تصویب در صحن علنی و تأیید شورای نگهبان را طی نکرده است. بنابراین، هرگونه ادعایی مبنی بر تصویب این قانون، صرفاً شایعه است و مبنای قانونی ندارد.

جزئیات پیشنهادی طرح (در صورت تصویب): در صورت تصویب نهایی، جزئیات احتمالی این طرح می تواند شامل موارد زیر باشد:

• محدودیت سقف مهریه: اصلی ترین پیشنهاد، تعیین سقف ۱۴ سکه برای مهریه است. بر اساس این پیشنهاد، اگر مهریه بیش از ۱۴ سکه تعیین شود، به ازای هر سکه اضافه، مرد موظف به پرداخت مالیات می شود و یا امکان جلب و حبس برای مازاد ۱۴ سکه وجود نخواهد داشت.
• تغییر عندالمطالبه به عندالاستطاعه: برخی از پیشنهادات، به تغییر پیش فرض مهریه از عندالمطالبه به عندالاستطاعه اشاره دارند. این تغییر به نفع مردان خواهد بود، زیرا بار اثبات توانایی مالی بر عهده زن قرار می گیرد.
• مالیات بر مهریه: طرح هایی برای اخذ مالیات از مهریه های بالا (بیش از یک سقف مشخص) نیز مطرح شده است.

آیا این قانون عطف به ماسبق می شود؟ یکی از بزرگ ترین دغدغه های زوجینی که پیش از این ازدواج کرده اند، این است که آیا این قانون در صورت تصویب، شامل مهریه های قبلی آن ها نیز می شود. اصولاً قوانین جدید، عطف به ماسبق نمی شوند، مگر اینکه خود قانون صراحتاً به این موضوع اشاره کند. با این حال، حتی در صورت تصویب طرح ۱۴ سکه، احتمالاً برای مهریه های قبلی، تنها نحوه اجرا (مانند سقف حبس یا توقیف اموال) تغییر کند و نه اصل دین مهریه. به هر حال، تا زمان تصویب نهایی و انتشار جزئیات، نمی توان نظر قطعی داد و باید اخبار رسمی را پیگیری کرد.

راهکارهای حقوقی مطالبه و دفاع در پرونده مهریه

مطالبه مهریه یا دفاع در برابر آن، فرآیندی پیچیده است که نیازمند آگاهی از قوانین و رویه های حقوقی است. در این بخش، به تشریح مراحل مطالبه مهریه و راهکارهای دفاعی در این پرونده ها می پردازیم.

مراحل مطالبه مهریه

زن برای مطالبه مهریه خود می تواند از دو مسیر اصلی اقدام کند:

1. از طریق اداره ثبت:
   • مزایا: این روش معمولاً سریع تر و کم هزینه تر از مسیر دادگاه است، به ویژه اگر سند ازدواج رسمی باشد. زن به دفترخانه ازدواج مراجعه کرده و تقاضای صدور اجراییه می کند. اداره ثبت، اجراییه ای را برای مرد صادر و به او ابلاغ می کند که ظرف ۱۰ روز مهریه را پرداخت کند.
   • معایب: در این روش، تنها اموالی که به راحتی قابل شناسایی و توقیف هستند (مانند املاک دارای سند رسمی، حساب های بانکی، حقوق ثابت) قابل اقدام هستند. همچنین، اثبات اعسار مرد از طریق اداره ثبت امکان پذیر نیست و در صورت ادعای اعسار، پرونده به دادگاه ارجاع می شود.
   • فرایند: پس از ابلاغ اجراییه و عدم پرداخت مرد، زن می تواند با معرفی اموال او، از اداره ثبت بخواهد که آن ها را توقیف کند. در صورت کارمند بودن مرد، تا یک سوم حقوق او نیز قابل توقیف است (در زمان زندگی مشترک یک چهارم و پس از طلاق تا یک سوم).
2. از طریق دادگاه خانواده:
   • مزایا: در این روش، تمامی ابعاد پرونده (شامل اعسار مرد، توقیف اموال، و حتی مباحث مربوط به انواع مهریه) توسط قاضی مورد بررسی قرار می گیرد. این مسیر برای مهریه هایی که سند ازدواج غیررسمی دارند یا زمانی که مرد ادعای اعسار دارد، مناسب تر است.
   • فرایند: زن با تقدیم دادخواست مطالبه مهریه به دادگاه خانواده، روند قانونی را آغاز می کند. دادگاه پس از تشکیل جلسات رسیدگی و بررسی مدارک و دلایل طرفین، حکم مقتضی را صادر می کند.

دادخواست اعسار و تقسیط مهریه

اگر مرد توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را به دادگاه تقدیم کند. این دادخواست به منظور اثبات ناتوانی مالی مرد و درخواست تقسیط مهریه است.

• شرایط و مدارک لازم: مرد باید با ارائه لیست اموال و دارایی های خود، صورت حساب بانکی، و معرفی حداقل چهار شاهد معتبر، عدم توانایی مالی خود را به اثبات برساند. دادگاه با بررسی این مدارک و انجام تحقیقات لازم، در مورد اعسار مرد تصمیم گیری می کند.
• نقش دادگاه در تعیین اقساط: در صورت پذیرش اعسار مرد، دادگاه با توجه به وضعیت مالی او (شغل، درآمد، هزینه های ضروری زندگی، تعداد افراد تحت تکفل)، مهریه را به صورت اقساطی تعیین می کند. معمولاً یک بخش به عنوان پیش قسط و مابقی به صورت اقساط ماهیانه یا فصلی تعیین می شود.
• عواقب عدم پرداخت اقساط: در صورتی که مرد اقساط تعیین شده را به موقع پرداخت نکند، زن می تواند از دادگاه درخواست صدور حکم جلب او را بکند. در صورت استنکاف از پرداخت اقساط، مرد ممکن است مجدداً بازداشت شود. همچنین، از حقوق یا سایر درآمدهای او به منظور پرداخت اقساط کسر خواهد شد.

توقیف اموال و مستثنیات دین

یکی از راهکارهای اجرایی مهریه، توقیف اموال مرد است. این اقدام می تواند از طریق اداره ثبت یا دادگاه صورت گیرد.

• چه اموالی قابلیت توقیف دارند؟

  اموالی که قابلیت توقیف دارند شامل موارد زیر هستند:

  • ملک (با داشتن سند رسمی یا عادی)
  • خودرو
  • موجودی حساب های بانکی
  • سهام شرکت ها
  • حقوق و مزایای دریافتی (تا یک چهارم در زمان زندگی مشترک و تا یک سوم پس از طلاق)
  • اوراق بهادار
  • بدهی هایی که اشخاص ثالث به مرد دارند.
• مستثنیات دین چیست؟

  بر اساس قانون، برخی از اموال مرد، قابل توقیف برای مهریه نیستند. این اموال که مستثنیات دین نامیده می شوند، برای حفظ حداقل زندگی آبرومندانه مرد و خانواده اش ضروری هستند و شامل موارد زیر می شوند:

  • منزل مسکونی که عرفاً در شأن محکوم علیه در حالت اعسار او باشد.
  • اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوائج ضروری محکوم علیه و خانواده اش لازم است.
  • غذا و آذوقه موجود به قدر احتیاج یک ماه محکوم علیه و افراد تحت تکفل وی.
  • وسایل و ابزار کار (مثلاً ابزار یک نجار یا پزشک) که برای امرار معاش ضروری است.
  • مبلغی از ودیعه مسکن که برای اجاره یک واحد مسکونی در شأن وی ضروری است.
  • کتب و ابزارهای علمی و تحقیقاتی برای اهل علم و تحقیق.

  تشخیص مصادیق مستثنیات دین بر عهده دادگاه است و ممکن است در موارد مختلف، تفسیر متفاوتی داشته باشد.

نقش حیاتی وکیل مهریه

با توجه به پیچیدگی های قوانین مهریه و رویه های قضایی، کمک گرفتن از یک وکیل متخصص مهریه می تواند بسیار راهگشا باشد. وکیل می تواند در تمامی مراحل پرونده، از تنظیم دادخواست تا پیگیری اجرای حکم، به زوجین کمک کند:

• مشاوره تخصصی: ارائه اطلاعات دقیق حقوقی و روشن کردن حقوق و تعهدات.
• تنظیم دادخواست: تنظیم صحیح و قانونی دادخواست مطالبه مهریه یا اعسار.
• پیگیری پرونده: حضور در جلسات دادگاه، ارائه دفاعیات لازم و پیگیری مراحل اجرایی.
• دفاع حقوقی: دفاع مؤثر از حقوق موکل و جلوگیری از تضییع حقوق.

حضور وکیل می تواند به سرعت و دقت فرایند کمک کرده و از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری نماید.

سوالات متداول و ابهامات کلیدی در مورد مهریه

مهریه همواره با سوالات و ابهامات زیادی همراه بوده است. در این بخش به برخی از مهم ترین و پرتکرارترین این سوالات پاسخ می دهیم تا تصویر روشن تری از جنبه های مختلف مهریه ارائه شود.

آیا مهریه به زن خیانتکار تعلق می گیرد؟

بر اساس قوانین ایران، مهریه به محض عقد نکاح به مالکیت زن در می آید و ارتباطی به رفتار او پس از عقد ندارد. بنابراین، حتی در صورت اثبات خیانت زن، او همچنان مستحق دریافت مهریه خود است. خیانت زن می تواند در پرونده طلاق تأثیرگذار باشد و مثلاً حق طلاق مرد را تسهیل کند، اما موجب سقوط حق مهریه نمی شود. مهریه یک حق مالی است و جز با بخشش یا توافق زن، از او سلب نخواهد شد.

در صورت فوت زن، تکلیف مهریه چه می شود؟

همانطور که ذکر شد، مهریه به محض عقد، به مالکیت زن در می آید. بنابراین، در صورت فوت زن، مهریه او به عنوان بخشی از اموالش، به ورثه او منتقل می شود. ورثه زن (شامل فرزندان، پدر و مادر، و شوهر او) می توانند مهریه را از مرد مطالبه کنند. سهم هر یک از ورثه از مهریه، بر اساس قوانین ارث تعیین خواهد شد.

آیا به مهریه مالیات تعلق می گیرد؟

در حال حاضر و بر اساس قوانین مالیاتی جاری، به مهریه مالیات تعلق نمی گیرد. این یکی از شایعاتی بود که در کنار طرح قانون جدید مهریه ۱۴ سکه مطرح شد، اما تا کنون جنبه قانونی پیدا نکرده است. بنابراین، زنانی که مهریه خود را مطالبه و دریافت می کنند، نیازی به پرداخت مالیات بر این مبلغ ندارند.

آیا ارزش سکه در زمان عقد ملاک پرداخت است یا زمان مطالبه؟

بر اساس تبصره الحاقی به ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، چنانچه مهریه وجه رایج (مانند پول نقد) باشد، متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تعیین (سال عقد) نسبت به سال اجرای عقد (زمان مطالبه) که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود، محاسبه و پرداخت خواهد شد.

اما در مورد سکه، رویه قضایی بر این است که ارزش روز سکه در زمان مطالبه ملاک پرداخت است. به عبارت دیگر، مرد موظف است تعداد سکه هایی که مهریه قرار داده شده را با قیمت روزی که زن آن را مطالبه می کند، بپردازد. این امر به دلیل حفظ ارزش واقعی مهریه در برابر تورم صورت می گیرد و از تضییع حقوق زن جلوگیری می کند. این مسئله به خصوص در سال های اخیر با نوسانات شدید قیمت سکه، اهمیت زیادی پیدا کرده است.

تاثیر طلاق از طرف زن یا مرد بر میزان و نحوه پرداخت مهریه

نحوه طلاق (از طرف زن یا مرد) بر میزان و نحوه پرداخت مهریه تأثیرگذار است:

• طلاق از طرف مرد: اگر مرد درخواست طلاق دهد، موظف است تمام مهریه زن را (به صورت یکجا یا اقساط، بسته به توانایی مالی و حکم دادگاه) پرداخت کند. در این حالت، زن می تواند علاوه بر مهریه، سایر حقوق مالی خود مانند نفقه معوقه، اجرت المثل و… را نیز مطالبه کند.
• طلاق از طرف زن (خلع): اگر زن درخواست طلاق خلع دهد (یعنی به دلیل کراهت از همسرش و با بخشش مقداری از مهریه یا تمام آن، حق طلاق را به دست آورد)، معمولاً باید مقداری از مهریه خود را به مرد ببخشد تا طلاق جاری شود. میزان این بخشش توافقی است، اما گاهی دادگاه نیز در تعیین آن نقش دارد. در طلاق مبارات نیز زن و مرد هر دو از یکدیگر کراهت دارند و می توانند با توافق بر سر میزان بذل مهریه، از هم جدا شوند.

آیا در عقد موقت (صیغه) تعیین مهریه الزامی است؟

بله، تعیین مهریه در عقد موقت الزامی است و یکی از ارکان صحت این عقد محسوب می شود. اگر در عقد موقت، مهریه به صراحت تعیین نشود، عقد باطل است و هیچ اثری نخواهد داشت. این تفاوت عمده ای با عقد دائم دارد که در آن عدم تعیین مهریه، موجب بطلان عقد نمی شود و زن مستحق مهرالمثل خواهد بود.

آیا می شود مهریه را بخشید و شرایط آن چیست؟

بله، زن می تواند تمام یا قسمتی از مهریه خود را به مرد ببخشد (ابراء کند). این بخشش باید با اراده آزاد و آگاهانه زن صورت گیرد و به صورت کتبی یا شفاهی باشد. بخشش مهریه می تواند به صورت ابراء ذمه (یعنی مرد از پرداخت مهریه بری می شود) یا هبه معوض یا غیرمعوض (با یا بدون دریافت چیزی در مقابل) انجام شود. در صورتی که بخشش مهریه با قصد جدایی و طلاق خلع باشد، در صورت رجوع مرد به طلاق، زن می تواند مهریه بخشیده شده را دوباره مطالبه کند. اما در ابراء ذمه، مهریه به طور کامل ساقط می شود و امکان رجوع وجود ندارد. بنابراین، ماهیت و شرایط بخشش بسیار مهم است و توصیه می شود با مشاوره حقوقی انجام شود.

نتیجه گیری: نگاهی به آینده مهریه در ایران

مهریه به عنوان یک حق قانونی و شرعی، همواره بخش جدایی ناپذیری از نهاد ازدواج در ایران بوده است. این تعهد مالی که به محض عقد نکاح به مالکیت زن در می آید، پشتوانه ای برای او در طول زندگی مشترک و پس از آن محسوب می شود.

بررسی ها نشان می دهد که قانون ایران حداقل سکه برای مهریه را تعیین نکرده و میزان آن کاملاً به توافق زوجین بستگی دارد. با این حال، محدودیت ۱۱۰ سکه مهریه برای اعمال مجازات حبس، یکی از مهم ترین چالش های اجرایی است که در قانون حمایت خانواده مورد تأکید قرار گرفته است؛ به این معنی که برای مهریه های بیش از ۱۱۰ سکه، مرد زندانی نخواهد شد و زن تنها می تواند از طریق توقیف اموال، مازاد را مطالبه کند. همچنین، طرح قانون جدید مهریه ۱۴ سکه با وجود بحث های فراوان، تا کنون به تصویب نهایی نرسیده و تنها در حد یک پیشنهاد در دست بررسی است.

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و نوسانات اقتصادی، انتخاب مهریه ای معقول و متناسب با شرایط واقعی و توانایی های طرفین، نقشی اساسی در پایداری زندگی مشترک دارد. این امر نه تنها از بروز اختلافات جدی در آینده جلوگیری می کند، بلکه به زوجین کمک می کند تا با نگاهی واقع بینانه به تعهدات خود، وارد زندگی مشترک شوند. گفتگوی شفاف و توافق آگاهانه، همراه با مشاوره حقوقی پیش از تعیین مهریه و در زمان بروز اختلاف، می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد. نهایتاً، هدف اصلی ازدواج، تشکیل خانواده ای بر پایه آرامش، عشق و تعهد متقابل است، نه ابزاری برای فشارهای مالی.