قانون مالیات مهریه ۱۴۰۲

در سال ۱۴۰۲، هیچ قانون مصوب و اجرایی تحت عنوان مالیات بر مهریه وجود نداشت و مهریه به خودی خود مشمول مالیات نمی شد. مهریه، که از مهم ترین حقوق مالی زن در عقد نکاح است، همواره محل پرسش ها و ابهامات بسیاری بوده است. طی سالیان اخیر، شایعات و طرح هایی پیرامون تعلق گرفتن مالیات به مهریه، به ویژه مهریه های سنگین، مطرح شده که این ابهامات را تشدید کرده است. این مقاله به بررسی دقیق وضعیت قانونی مالیات مهریه در سال ۱۴۰۲، دلایل مطرح شدن چنین طرح هایی در مجلس، و تشریح جزئیات پیشنهادی این طرح می پردازد تا اطلاعاتی جامع و قابل اتکا را در این زمینه ارائه دهد.

آیا در سال ۱۴۰۲ به مهریه مالیات تعلق می گرفت؟ (وضعیت فعلی و رسمی)

با قاطعیت می توان گفت که در طول سال ۱۴۰۲، هیچ قانون مصوب و اجرایی تحت عنوان مالیات بر مهریه در نظام حقوقی ایران وجود نداشت. به عبارت دیگر، تا پایان سال ۱۴۰۲، مهریه به ذاته و به محض تعیین و ثبت در عقدنامه، مشمول مالیات قرار نمی گرفت. این مسئله برای بسیاری از زوجین، وکلا، و افرادی که درگیر مسائل حقوقی خانواده هستند، حائز اهمیت بوده است، چرا که شایعات و اخبار غیررسمی گاهی موجب سردرگمی می شد.

برای درک بهتر این موضوع، لازم است بین مالیات بر مهریه و مالیات بر نقل و انتقال برخی اموال مهریه تفاوت قائل شویم. در صورتی که مهریه به صورت اموال غیرنقدی مانند ملک یا خودرو تعیین شود و پس از عقد، این اموال به نام زن منتقل گردند، فرآیند نقل و انتقال این اموال مشمول مالیات های رایج نقل و انتقال (مانند مالیات نقل و انتقال ملک یا مالیات نقل و انتقال خودرو) خواهد بود. این مالیات ها، مالیات بر خود مهریه نیستند، بلکه بر فرآیند تغییر مالکیت دارایی ها اعمال می شوند. همچنین، اگر سکه های مهریه توسط زن فروخته شوند، ممکن است در شرایط خاص و بر اساس قوانین مالیاتی مربوط به معاملات سکه (مانند مالیات بر عایدی سرمایه در صورت تصویب نهایی و شمولیت بر سکه) مالیاتی به فروش آن تعلق گیرد. اما این موارد نیز به معنای تعلق مالیات به اصل مهریه نیست.

بر اساس ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح، زن مالک مهریه می شود و می تواند هرگونه تصرفی را که مایل باشد، در آن انجام دهد. این حق مالکیت مستقل، در نظام حقوقی ایران به عنوان یک حق مالی اساسی برای زن شناخته می شود و تا به امروز، هیچ مالیات مستقیمی برای اصل این حق تعیین نشده است.

ریشه ها و دلایل مطرح شدن طرح مالیات بر مهریه در مجلس

اگرچه قانون مالیات بر مهریه در سال ۱۴۰۲ اجرایی نشد، اما بحث و بررسی پیرامون آن ریشه های عمیقی در مشکلات اجتماعی و حقوقی مرتبط با مهریه دارد. مطرح شدن چنین طرح هایی در مجلس بی دلیل نیست و از دغدغه های موجود در جامعه و سیستم قضایی نشأت می گیرد.

مشکلات ناشی از مهریه های سنگین

یکی از دلایل اصلی که به طرح ایده مالیات بر مهریه دامن زده است، چالش های گسترده ای است که مهریه های سنگین برای نظام قضایی و خانواده ها ایجاد می کنند. این مشکلات را می توان در چند بعد بررسی کرد:

• افزایش پرونده های قضایی: آمار بالای دعاوی مهریه، حجم عظیمی از پرونده ها را به دادگاه های خانواده تحمیل کرده و موجب اطاله دادرسی و فرسایش طرفین می شود. این وضعیت، بار سنگینی بر دوش قوه قضاییه است.
• زندانی شدن مردان: عدم توانایی مردان در پرداخت مهریه های کلان، منجر به زندانی شدن بسیاری از آن ها شده است. این موضوع علاوه بر پیامدهای اجتماعی و خانوادگی، هزینه های نگهداری زندانیان را نیز به دولت تحمیل می کند.
• تاثیر بر آمار طلاق و ازدواج: مهریه های سنگین گاهی به عنوان اهرم فشار در زندگی مشترک عمل می کنند و در مواقع بحران، فرآیند طلاق را پیچیده تر و پرهزینه تر می سازند. از سوی دیگر، ترس از تعهدات مالی سنگین، ممکن است مانعی بر سر راه ازدواج جوانان باشد.

این چالش ها، قانون گذاران را بر آن داشته تا به دنبال راهکارهایی برای تعدیل مهریه های غیرمتعارف و کاهش تبعات منفی آن باشند.

معرفی طرح اصلاح قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی و مهریه

در همین راستا، طرحی با عنوان طرح اصلاح قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی و مهریه در مجلس مطرح شد. این طرح با هدف بازنگری در نحوه تعیین و مطالبه مهریه و همچنین ایجاد راهکارهایی برای کاهش مهریه های سنگین و غیرمتعارف، به موازات تسهیل فرآیند ازدواج، پیشنهاد گردید. این طرح حدوداً در سال ۱۳۹۹ مطرح و مراحل بررسی خود را در کمیسیون های مربوطه مجلس آغاز کرد. هدف اصلی از دیدگاه طراحان، کاهش مهریه هایی بود که در عمل قابلیت پرداخت ندارند و تنها به عنوان ابزاری برای فشار یا اهرم های حقوقی استفاده می شوند، و در نتیجه، به تسهیل تشکیل خانواده و کاهش اختلافات کمک کند.

جزئیات پیشنهادی طرح مالیات بر مهریه (مفاد غیر اجرایی در ۱۴۰۲)

بسیار ضروری است که مجدداً تاکید شود که تمامی جزئیاتی که در این بخش مطرح می شود، مربوط به مفاد طرح پیشنهادی است و تا زمانی که این طرح به تصویب نهایی مجلس و تایید شورای نگهبان نرسد و به قانون تبدیل نشود، هیچ گونه وجاهت قانونی و اجرایی نخواهد داشت. بنابراین، این اطلاعات تنها جنبه اطلاع رسانی از محتوای طرح مورد بررسی در سال های اخیر را دارد.

میزان معافیت و نرخ های مالیاتی پیشنهادی

بر اساس جزئیات طرح پیشنهادی، نرخ های مالیاتی برای مهریه بر اساس تعداد سکه بهار آزادی، به صورت پلکانی و با در نظر گرفتن معافیت هایی مشخص شده بود:

• معافیت کامل: مهریه تا سقف ۱۴ سکه بهار آزادی، از هرگونه مالیات معاف بود.

• ۱۵ تا ۱۰۰ سکه: در این محدوده، ۱.۱ درصد از ارزش کل سکه ها به عنوان مالیات بر مهریه در نظر گرفته می شد.

• ۱۰۱ تا ۲۰۰ سکه: برای مهریه های این بازه، نرخ مالیات به ۲ درصد از ارزش کل سکه ها افزایش می یافت.

• بیش از ۲۰۰ سکه: برای مهریه های با تعداد سکه بالا، نرخ ۱۵ درصد از ارزش کل سکه ها پیشنهاد شده بود که نشان دهنده تلاش برای بازدارندگی از تعیین مهریه های بسیار سنگین است.

زمان و مکان پرداخت مالیات پیشنهادی

بر اساس طرح پیشنهادی، در صورت تصویب و اجرایی شدن این قانون، مالیات مهریه در زمان ثبت عقد نکاح در دفترخانه دریافت می شد. این به آن معناست که زوجین در هنگام ثبت رسمی ازدواج خود، می بایست نسبت به پرداخت مالیات مهریه بر اساس نرخ های مصوب اقدام می کردند. یکی از نکات مهم طرح این بود که عدم پرداخت مالیات، مانع از صدور سند ازدواج یا رونوشت آن می شد. این مکانیزم برای اطمینان از وصول مالیات و اعمال بازدارندگی در زمان تعیین مهریه، در نظر گرفته شده بود.

مالیات مهریه بر عهده کیست؟ (بر اساس طرح پیشنهادی)

در طرح پیشنهادی، مسئولیت پرداخت مالیات مهریه به صورت مشترک بر عهده زوجین در نظر گرفته شده بود. این تصمیم احتمالاً با هدف ایجاد نوعی عدالت مالیاتی و کاهش بار مالی یک طرفه بر عهده مرد یا زن اتخاذ شده بود. با تقسیم این مسئولیت، انتظار می رفت که هر دو طرف در تعیین میزان مهریه، با دقت و مسئولیت بیشتری عمل کنند و از تعیین مهریه های غیرمتعارف که بار مالیاتی سنگینی به همراه دارد، پرهیز کنند.

در طرح پیشنهادی مالیات بر مهریه، مسئولیت پرداخت مالیات در زمان ثبت عقد، به صورت مشترک بر عهده زوجین تعیین شده بود.

نحوه محاسبه مالیات مهریه بر اساس طرح پیشنهادی (با مثال های عملی)

برای درک بهتر چگونگی اعمال نرخ های مالیاتی پیشنهادی، در ادامه به نحوه محاسبه مالیات مهریه بر اساس فرمول و مثال های عملی می پردازیم. لازم به ذکر است که قیمت روز سکه در این مثال ها فرضی است و صرفاً برای وضوح محاسبات به کار رفته است.

فرمول کلی محاسبه مالیات مهریه (در صورت تصویب طرح پیشنهادی) به این صورت خواهد بود:

مالیات مهریه = (نرخ مالیات ÷ ۱۰۰) × ارزش کل مهریه (سکه ها)

ارزش کل مهریه (سکه ها) نیز از حاصل ضرب تعداد سکه ها در قیمت روز هر سکه به دست می آید. اهمیت ارزش روز سکه در زمان محاسبه بسیار زیاد است، زیرا نوسانات بازار طلا مستقیماً بر مبلغ نهایی مالیات تأثیر می گذارد.

مثال ۱: محاسبه مالیات برای مهریه ۵۰ سکه ای

فرض کنید زوجین برای مهریه، ۵۰ سکه بهار آزادی توافق کرده اند. با فرض قیمت هر سکه ۴۰ میلیون تومان:

• تعداد سکه: ۵۰ عدد
• قیمت هر سکه: ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان
• ارزش کل مهریه: ۵۰ × ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان (۲ میلیارد تومان)

بر اساس نرخ های پیشنهادی طرح، مهریه ۵۰ سکه ای در بازه ۱۵ تا ۱۰۰ سکه قرار می گیرد که نرخ مالیات برای آن ۱.۱ درصد است.

• نرخ مالیات: ۱.۱ درصد
• مالیات مهریه: (۱.۱ ÷ ۱۰۰) × ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۲۲,۰۰۰,۰۰۰ تومان (بیست و دو میلیون تومان)

بنابراین، برای مهریه ۵۰ سکه ای با این شرایط، مبلغ ۲۲ میلیون تومان مالیات در زمان ثبت عقد باید پرداخت می شد.

مثال ۲: محاسبه مالیات برای مهریه ۱۵۰ سکه ای

حال فرض کنیم مهریه ۱۵۰ سکه بهار آزادی تعیین شده است. با همان فرض قیمت هر سکه ۴۰ میلیون تومان:

• تعداد سکه: ۱۵۰ عدد
• قیمت هر سکه: ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان
• ارزش کل مهریه: ۱۵۰ × ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۶,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان (۶ میلیارد تومان)

مهریه ۱۵۰ سکه ای در بازه ۱۰۱ تا ۲۰۰ سکه قرار می گیرد که نرخ مالیات برای آن ۲ درصد است.

• نرخ مالیات: ۲ درصد
• مالیات مهریه: (۲ ÷ ۱۰۰) × ۶,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۱۲۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان (صد و بیست میلیون تومان)

در این حالت، زوجین می بایست مبلغ ۱۲۰ میلیون تومان مالیات مهریه پرداخت می کردند.

مثال ۳: محاسبه مالیات برای مهریه ۳۰۰ سکه ای

برای مهریه های سنگین تر، مثلاً ۳۰۰ سکه بهار آزادی، با فرض قیمت هر سکه ۴۰ میلیون تومان:

• تعداد سکه: ۳۰۰ عدد
• قیمت هر سکه: ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان
• ارزش کل مهریه: ۳۰۰ × ۴۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۱۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان (۱۲ میلیارد تومان)

مهریه ۳۰۰ سکه ای در بازه بیش از ۲۰۰ سکه قرار می گیرد که بالاترین نرخ مالیاتی، یعنی ۱۵ درصد، برای آن پیشنهاد شده بود.

• نرخ مالیات: ۱۵ درصد
• مالیات مهریه: (۱۵ ÷ ۱۰۰) × ۱۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۱,۸۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان (یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان)

همانطور که مشاهده می شود، با افزایش تعداد سکه های مهریه، مبلغ مالیات پیشنهادی به طرز چشمگیری افزایش می یابد که این نشان دهنده هدف اصلی طرح برای کاهش مهریه های سنگین و تشویق به اعتدال در این زمینه است.

تفاوت مالیات مهریه با مالیات سکه و سایر مالیات های مرتبط

درک تفاوت میان مالیات بر مهریه (که طرح پیشنهادی آن مورد بحث است) و سایر مالیات هایی که ممکن است به دلیل دارایی های مرتبط با مهریه اعمال شوند، بسیار مهم است. این تمایز به شفافیت بیشتر موضوع کمک می کند و از هرگونه سردرگمی جلوگیری می نماید.

مالیات بر مهریه (طرح پیشنهادی)

همانطور که پیشتر توضیح داده شد، مالیات بر مهریه در طرح پیشنهادی، مالیاتی است که در زمان ثبت عقد نکاح و بر اساس تعداد سکه های مهریه و با نرخ های پلکانی، از زوجین دریافت می شد. هدف اصلی این مالیات، اعمال سیاست های بازدارنده برای جلوگیری از تعیین مهریه های بسیار سنگین و غیرمتعارف بود.

مالیات بر سکه

مالیات بر سکه، به طور کلی، به معاملات خرید و فروش سکه اطلاق می شود و ممکن است شامل افرادی شود که به صورت حرفه ای یا در حجم بالا به خرید و فروش سکه می پردازند. این مالیات معمولاً بر سود حاصل از فروش سکه اعمال می شود. در حال حاضر (و در سال ۱۴۰۲)، اگر فردی سکه های مهریه خود را به فروش برساند، ممکن است تحت شرایط خاص و بر اساس قوانین کلی مالیاتی مربوط به سوداگری یا کسب درآمد، مشمول مالیات شود. اما این مالیات مستقیماً به دلیل مهریه بودن سکه ها نیست، بلکه به دلیل معامله سکه اعمال می شود.

مالیات بر نقل و انتقال اموال

اگر مهریه به صورت اموال غیرنقدی مانند ملک (خانه، زمین) یا وسایل نقلیه (خودرو) تعیین شده باشد، در زمان انتقال سند این اموال از نام مرد به نام زن، مالیات های مربوط به نقل و انتقال آن دارایی خاص اعمال می شود. به عنوان مثال، انتقال سند ملک مشمول مالیات نقل و انتقال املاک و هزینه های دفترخانه است. این مالیات نیز ماهیت متفاوتی با مالیات مستقیم بر خود مهریه دارد و بر فرآیند حقوقی انتقال مالکیت دارایی اعمال می گردد.

مالیات بر عایدی سرمایه (موضوع احتمالی آتی)

موضوع مالیات بر عایدی سرمایه نیز در سال های اخیر در مجلس مطرح شده است که در صورت تصویب نهایی و شمولیت بر دارایی هایی مانند سکه، ممکن است بر سود حاصل از نگهداری و فروش سکه، از جمله سکه های مهریه، تأثیرگذار باشد. با این حال، این قانون نیز در سال ۱۴۰۲ به تصویب نرسیده بود و وضعیت آن در آینده نامشخص است. مهم است که مالیات بر عایدی سرمایه را از مالیات بر مهریه جدا بدانیم؛ مالیات بر عایدی سرمایه بر سود حاصل از افزایش ارزش دارایی اعمال می شود، در حالی که طرح مالیات بر مهریه بر اساس ارزش اولیه مهریه در زمان عقد بود.

به طور خلاصه، در سال ۱۴۰۲، تنها مالیات هایی که می توانستند مهریه را به صورت غیرمستقیم تحت تاثیر قرار دهند، مالیات بر نقل و انتقال اموال (در صورت تهاتر مهریه با ملک و خودرو) و مالیات بر فروش سکه (در صورت معامله و سودآوری) بودند و هیچ مالیات مستقیمی تحت عنوان مالیات بر مهریه وجود نداشت.

دیدگاه های موافقان و مخالفان طرح مالیات بر مهریه

طرح مالیات بر مهریه مانند بسیاری از طرح های قانونی دیگر، هم موافقان و هم مخالفان جدی داشته است. بررسی استدلال های هر دو گروه به درک جامع تری از ابعاد اجتماعی و حقوقی این موضوع کمک می کند.

استدلال موافقان

موافقان طرح مالیات بر مهریه معتقد بودند که این قانون می تواند به حل بخش قابل توجهی از مشکلات موجود در جامعه و سیستم قضایی کمک کند. دلایل اصلی آن ها عبارت بودند از:

• کاهش تعداد مهریه های سنگین و غیرمتعارف: هدف اصلی، بازدارندگی زوجین از تعیین مهریه هایی بود که در عمل قابلیت پرداخت ندارند و تنها به یک عدد روی کاغذ تبدیل شده اند. با تحمیل بار مالیاتی در زمان عقد، انتظار می رفت زوجین به تعیین مهریه های واقع بینانه تر ترغیب شوند.

• کاهش پرونده های حقوقی و فشار بر سیستم قضایی: آمار بالای دعاوی مهریه، دادگاه ها را با حجم عظیمی از پرونده ها مواجه کرده است. با کاهش مهریه های سنگین، انتظار می رفت تعداد این پرونده ها و در نتیجه فشار بر دستگاه قضایی کاهش یابد.

• حمایت از بنیان خانواده و تشویق به ازدواج آسان: برخی معتقد بودند که مهریه های سنگین، مانعی بر سر راه ازدواج جوانان است. با تعدیل مهریه از طریق مالیات، ازدواج آسان تر شده و بنیان خانواده ها تقویت می شود.

• جلوگیری از زندانی شدن مردان: یکی از مشکلات جدی مهریه های سنگین، زندانی شدن مردانی است که توانایی پرداخت آن را ندارند. این طرح می توانست به کاهش تعداد این زندانیان و تبعات اجتماعی آن کمک کند.

استدلال مخالفان

در مقابل، مخالفان طرح مالیات بر مهریه نگرانی های جدی را مطرح می کردند و معتقد بودند که این طرح می تواند پیامدهای منفی و ناخواسته ای داشته باشد. استدلال های اصلی آن ها شامل موارد زیر بود:

• تضعیف جایگاه زن و سلب مهم ترین ابزار قانونی وی: بسیاری از مخالفان بر این باور بودند که در نظام حقوقی ایران، مهریه یکی از معدود ابزارهای قانونی مهم برای زن در شرایط دشوار، به ویژه در صورت طلاق یا سوء رفتار همسر، است. تحمیل مالیات بر آن، این اهرم حمایتی را تضعیف می کند.

• تحمیل بار مالی جدید بر زوجین در ابتدای زندگی مشترک: آغاز زندگی مشترک معمولاً با چالش های مالی همراه است. تحمیل مالیات بر مهریه در زمان عقد، می توانست بار مالی جدید و ناخواسته ای را بر دوش زوجین بگذارد و در عمل، ازدواج را دشوارتر سازد.

• عدم تاثیر واقعی بر کاهش مهریه های سنگین و امکان دور زدن قانون: برخی استدلال می کردند که این قانون ممکن است تأثیر واقعی بر کاهش مهریه های سنگین نداشته باشد و افراد را به سمت توافقات غیررسمی یا راه هایی برای دور زدن قانون سوق دهد که خود می تواند مشکلات جدیدی ایجاد کند. همچنین، ممکن است منجر به تعیین مهریه های ناچیز شود که در صورت بروز اختلاف، هیچ پشتوانه مالی برای زن فراهم نمی کند.

• تناقض با ماهیت مهریه به عنوان حق مالی زن: دیدگاهی وجود داشت که مهریه، به عنوان یک حق شرعی و قانونی زن، نباید مشمول مالیات قرار گیرد، زیرا این امر با ماهیت و فلسفه وجودی آن در تعارض است.

یکی از اصلی ترین دغدغه های مخالفان طرح مالیات مهریه، تضعیف جایگاه زن و سلب مهم ترین ابزار قانونی وی در برابر مسائل حقوقی خانواده، به ویژه در شرایط طلاق بود.

نتیجه گیری و جمع بندی: چشم انداز قانون مالیات مهریه در سال های آتی

بررسی جامع قانون مالیات مهریه ۱۴۰۲ نشان می دهد که علی رغم طرح ها و بحث های فراوان در مجلس شورای اسلامی و میان افکار عمومی، در سال ۱۴۰۲ هیچ قانون مصوب و اجرایی تحت عنوان مالیات بر مهریه وجود نداشت.

مهم ترین نکات برای جمع بندی این موضوع به شرح زیر است:

• عدم اجرای قانون در ۱۴۰۲: همانطور که به تفصیل شرح داده شد، مهریه در سال ۱۴۰۲ به خودی خود مشمول مالیات نبود و طرح پیشنهادی مالیات بر مهریه به مرحله تصویب نهایی و ابلاغ نرسیده بود.

• تفاوت با سایر مالیات ها: لازم است همواره تمایز روشنی بین مالیات بر مهریه (طرح پیشنهادی) و مالیات هایی که ممکن است به دلیل نقل و انتقال اموال (مانند ملک یا خودرو که به عنوان مهریه منتقل می شوند) یا مالیات بر فروش سکه (در صورت معامله آنها) اعمال شود، قائل باشیم. این مالیات ها ماهیت متفاوتی دارند و بر خود اصل مهریه اعمال نمی شوند.

• دلایل و استدلال ها: مطرح شدن طرح مالیات بر مهریه ریشه در چالش های ناشی از مهریه های سنگین، از جمله افزایش پرونده های قضایی و زندانی شدن مردان داشت. موافقان طرح به دنبال کاهش این مشکلات و تشویق به ازدواج آسان بودند، در حالی که مخالفان از تضعیف حقوق زن و تحمیل بار مالی جدید بر خانواده ها نگران بودند.

• جزئیات پیشنهادی: طرح شامل معافیت ۱۴ سکه و نرخ های پلکانی مالیاتی برای مهریه های بالاتر بود که مسئولیت پرداخت آن مشترک بر عهده زوجین و زمان پرداخت آن در دفترخانه و هنگام ثبت عقد در نظر گرفته شده بود.

چشم انداز قانون مالیات مهریه در سال های آتی نیز همچنان مبهم است. بررسی چنین طرح هایی در مجالس ادوار گذشته و آینده، همواره محل بحث و جدل بوده و تصمیم گیری نهایی مستلزم بررسی تمامی جوانب اجتماعی، اقتصادی و حقوقی است.

تا زمان تصویب نهایی و ابلاغ رسمی هرگونه قانون جدیدی در این زمینه، رویه فعلی ثبت مهریه بدون تعلق مالیات مستقیم به آن، ادامه خواهد داشت. به زوجین در آستانه ازدواج، و همچنین تمامی افراد علاقه مند به مسائل حقوقی و مالی خانواده توصیه می شود برای کسب اطلاعات دقیق و به روز، همواره اخبار و اطلاعیه های رسمی مراجع ذی صلاح و قوانین مصوب را پیگیری کرده و در موارد خاص، با وکلا و مشاوران حقوقی متخصص مشورت نمایند.

این موضوع پیچیده، همواره نیازمند توجه ویژه قانون گذاران برای یافتن تعادلی عادلانه میان حمایت از حقوق زنان، تسهیل ازدواج و حفظ بنیان خانواده است.